نیاز
کوله بارت را بسته ای. قلبت سرشار نفرت از من .چشمانت خصمانه مرا میدرد. دستانت سرده سرد .آغوشت دیگر پذیرای من نیست. مانده ام تنهای تنها . کنارتو اما بی تو آسمان قلب من ابری وهر لحظه نگران رفتن تو .تو تو به من نگاه کن.............. کاش کینه هایت پایانی داشت. کاش امروز را فدای دیروز نمی کردی. کاش میفهمیدی دوستت دارم........... کاش مهربان بودی عاشق و دلباخته مثل گذشته ها مرا نبخشیدی ونخواهی بخشید افسوس که دنیای من برای همیشه خاکستری خواهدبود............ من که نباشم دنیا یک “من”کم دارد من چاقوي مهربانيم را خوردم! توام اگر مهربان باشي شک نکن يک روزي, خنجري فرو مي رود...! يا به احساست.. يا به پشتت....... همين که تو ميدانــي " دوستت دارم" کافيست... بگذار خفه کند خودش را دنیا........
تو که نباشی من یک “دنیا” کم دارم . .
يا به غرورت...